Δημοσίευμα στο ένθετο του Φιλελευθερου. Ευχαριστώ τον Λονγκίνο
daily prayer on the grounds of my church while treating my illness...god
help!
-
daily prayer on the grounds of my church while treating my illness...god
help!
p://www.facebook.com/media/set/?set=a.221065174594053.65272.100000717156214&t...
Πριν από 13 χρόνια
3 σχόλια:
Η Φανερωμένη είναι μια γειτονιά στο κέντρο της εντός των τειχών Λευκωσίας. Πήρε το όνομα της από την εκκλησία της αφιερωμένη στην Παναγία την Φανερωμένη- φανερώθηκε η εικόνα κατά την μεσαιωνική περίοδο. Είναι αρκετά παλιά εκκλησία αλλά ξαναχτίστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου στο τέλος της Τουρκοκρατίας και ήταν η πρώτη εκκλησία στην Λευκωσία η οποία με άδεια του Σουλτάνου γύρω στο 1850 απέκτησε καμπαναριό. Το 1856 ιδρύθηκε με προτροπή του Αρχιεπισκόπου το πρώτο παρθεναγωγείο της Λευκωσίας το οποίο ονομάστηκε παρθεναγωγείο Φανερωμένης. Το σχολείο μεγάλωσε κατά τα πρώτα χρόνια της Αγγλοκρατίας – πρώτη επίσημη επίσκεψη Άγγλου κυβερνήτη σε ελληνικό σχολείο ήταν εκεί. Το παρθεναγωγείο εκτός από την δημοτική- γυμνασιακή εκπαίδευση ήταν και ελληνοδιδασκαλείο δηλαδή έβγαζε γυναίκες δασκάλες. Το σχολείο κτίστηκε εκ νέου σε νεοκλασικό ρυθμό στις αρχές του 1920 περίπου και έκτοτε έχει την μορφή και μέγεθος που έχει σήμερα. Μέχρι την δεκαετία του 1960 η περιοχή κατοικείτο από οικογένειες και το σχολείο ήταν το μοναδικό παρθεναγωγείο της πόλης – κρατικό- Μετά τα γεγονότα του 1963 η περιοχή βρέθηκε στην πράσινη Γραμμή και σιγά σιγά οι οικογένειες έφυγαν. Το γεγονός ότι κατά την δεκαετία του 1960 αποφασίστηκε να φύγει το γυμνάσιο και το λύκειο και να μεταφερθεί στο Παγκύπριο Γυμνάσιο ή στο νέο Παρθεναγωγείο της Παλλουριωτισσας αποδυνάμωσε το σχολείο το οποίο παρέμεινε πλέον μικτό δημοτικό σχολείο μόνο. Μετά το 1974 η πράσινη γραμμή και η νεκρή ζώνη που δημιουργήθηκε έκαμε και τους τελευταίους κατοίκους να φύγουν και έτσι η περιοχή έμεινε μόνο για καταστήματα και για σπίτια τα οποία έμεινα εγκαταλελειμμένα. Το σχολείο έγινε και πάλι γυμνάσιο με μαθητές από οικισμούς προσφύγων από τις γύρω περιοχές. Σιγά σιγα όμως αποδυναμώθηκε και τελικά μέχρι την δεκαετία του 1990 παρέμεινε και πάλι σχεδόν χωρίς μαθητές. Τότε αρχίζει να κατοικείται η εντός των τειχών πόλη από ξένους εργάτες νόμιμους και μη και με τις οικογένειες τους έτσι σχεδόν η πλειοψηφία των μαθητών είναι πλέον ξένοι παιδιά μεταναστών – ποντίων / και άλλων. Εγκαταστάθηκαν στα ετοιμόρροπα σπίτια για πολύ χαμηλό ενοίκιο και μένουν σε αυτά. Οι μανάδες δουλεύουν πωλήτριες και οι πατεράδες εργάτες. Τα παιδιά περνούν την μέρα τους στο σχολείο και στην πλατεία μπροστά από αυτό. Η όλη περιοχή έχει γίνει επικίνδυνη, θα τολμούσα να πω ένα γκέτο ξένων εθνικοτήτων οι οποίες ζουν σε ένα δικό τους κόσμο. Έχει παιδιά των οποίων και οι δύο γονείς είναι φυλακή και ζουν με άλλους συγγενείς. Έχει παιδιά που ζουν σε κοινόβια αφού σε ένα κατάστημα χωρίς τα βασικά είδη υγιεινής κλπ ζουν πέραν των 50 ατόμων οι οποίοι κοιμούνται με βάρδιες- πίστεψε το . Προσπαθήσαμε να τα φέρουμε στον χώρο του Μουσείου αλλά υπάρχει μια καχυποψία και άρνηση σε οτιδήποτε «τους στερεί την ελευθερία τους» το σχολείο κάνει καλή δουλειά αλλά όχι με όλους. Έχει παιδιά που έρχονται όποτε θέλουν, έχει παιδιά που έρχονται για να κλέψουν και να φύγουν κλπ κλπ. Είμαστε μπροστά στην άκρη της περιθωριοποίησης. Λίγα είναι τα παιδιά που θ ατελειώσουν πραγματικά το πολύχρωμο σχολείο για τον α ή β λόγο. Γιατί οι γονείς θα απελαθούν, γιατί θα αλλάξουν σπίτι κλπ γιατί θα επιστρέψουν πίσω στην πατρίδα τους. Πάρχουν φυσικά και οι εξαιρέσεις αλλά για να σου πω ένα παράδειγμα είναι ένα παιδάκι σαν τον Μάριο μου το οποίο έφθασε παράνομα με την μάνα του από το Ιρακ. Η μάνα τώρα είναι φυλακή και αυτός και ο αδελφός τους ζουν σχεδόν μόνοι τους τους φροντίζουν οι καταστηματάρχες ούτε να ακούσουν για σχολείο τους παίρνουν με το ζόρι και φεύγουν από το παράθυρο.
Ρομαντικό ακούγεται το φιλμάκι αλλά η αλήθεια είναι μακριά ακόμα.
Oμολογω οτι δεν εχω ολη την οληροφορία που εχει ενας κατοικος της παλιας Λευκωσίας Ειναι η τριτη φορα που βρεθηκα στη συγκεκριμενη περιοχη γαι γυρισματα και δεν ενοιωσα κανενα κινδυνο οποια ωαρ και να βρεθηκα στον δρομο Ενοιωσα μια αισθηση κοινοητας διαφορετικης οντως με πολυχρωμα χαρακτηριστικα ομως τη θαπλωρη της κοινοτητας οπου οι ανθρωποι γνωριζονται με τα ονοματα τους χαιρετιουνται στο δροο βγαινουν σταμπλακονια Οι δασκαλοι συναντουν ακομη και τις βραδυνες ωρες τους γονιους στο δρομο και ανταλλασουν γνωμες για τη προοδο των παιδιων τους Αλλοι γονεις πηγαινουν μαζι με τα παιδια τους στα εργαστηρια πληροφορικης στο σχολειο Αυτο εμενα μου δινει την αισθηση κοινοτητας.Ειναι πραγματι κριμα που δεν κατοικειται το κεντρο της παλιας Λευκωσιας απο περισσοτερους ντοπιους ειναι μια τοοσ ομορφη γειτονια Δεν ξερω ποιος ευθυνεται για αυτο..Με τις πρωτοβουλιες που αναλαμβανει η ΖΕΠ νομιζω οτι αρχιζει να κτυπα ξανα η καρδια της παλιας Λευκωσιας με εκδηλωσεις και συγκεντρωση ανθρωπων σε εκεινη την περιοχη Καθε νεα αρχη ειναι δυσκολη και αξιζει τον κοπο να την παρακολουθησουμε δινοντας της τουλαχιστον μια πιστωση χρονου..ευχαριστω για το σχολιο ο διαλογος ειναι παντα χρησιμος για ολους
Πρώτα απ’όλα να πω ότι κουράστηκα πλέον να ακούω τη λέξη γκέτο επειδή η λέξη αυτή παραπέμπει σε αρνητικές καταστάσεις και συμπεριφορές. Ναι υπάρχουν πολλοί ξένοι στην περιοχή που όπως σωστά λες εγκταστάθηκαν εκεί λόγω των χαμηλών ενοικίων, αλλά δε σημαίνει ότι αυτό από μόνο του παραπέμπει σε γκέτο. Αναρωτηθήκαμε ποτέ ποιοι ευθύνονται για το «γκέτο» που κατηγορούνται οι μετανάστες; Εμείς οι Κύπριοι που τους κατηγορούμε. Οι ιδιοκτήτες των κτιρίων δε βελτιώνουν ποτέ τις περιουσίες τους και ταυτόχρονα όμως έχουν την δυνατότητα να τις ενοικιάζουν στους μετανάστες με ένα σχετικά πιο χαμηλό ενοίκιο κάτι που εκ πρώτης όψεως συμφέρει και τις δύο πλευρές , παρόλο που τελικά οι μετανάστες γίνονται και θύματα εκμετάλλευσης με σπίτια που δεν είναι και στην καλύτερη κατάσταση.
Και ναι οι μετανάστες ίσως να ζουν σε ένα δικό τους κόσμο γιατί εμείς οι Κύπριοι δεν τους επιτρέψαμε να κτίσουμε ένα κοινό κόσμο μαζί.
Δε ξέρω πως εννοείς τη «στέρηση ελευθερίας» εσύ αλλά σίγουρα τα παιδιά της Φανερωμένης δεν έχουν καμιά καχυποψία και καμιά άρνηση στη «στέρηση ελευθερίας» όπως την εννοούμε εμείς και αυτό το αποδεικνύουμε καθημερινά μέχρι τις 7 το βράδυ. Αναφέρεσαι σε παιδιά που κλέβουν κλπ. Δεν αρνούμαι ότι μπορεί να υπάρχουν κάποιες μονάδες με παραβατική συμπεριφορά όπως άλλωστε οι μονάδες υπάρχουν σε όλα τα σχολεία και σε όλες τις περιοχές. Δεν πρέπει όμως οι μονάδες και οι εξαιρέσεις να αναφέρονται ως σύνολο ατόμων γενικεύοντας σε όλους την κατάσταση.
Εγώ δε ξέρω ένα μαθητή της Φανερωμένης που να ζει σε κοινόβιο και να κοιμάται με βάρδιες ή να είναι και οι 2 γονείς φυλακή και να μεγαλώνει με συγγενείς. Αλλά και εαν ίσχυε αυτό που φταίει το σχολείο σε αυτό; Και ποιος τελικά φταίει αν κάποια παιδιά ζουν σε σπίτια που δεν είναι τα ιδανικά; Μήπως αποποιούμαστε ως Κύπριοι τις δικές μας ευθύνες;
Και όσον αφορά τις διαρροές από το σχολείο ελάχιστοι είναι οι μαθητές που σταματούν το σχολείο όπως άλλωστε και σε κάθε σχολείο. Οι μαθητές σε αυτό το σχολείο δε διαφέρουν από τους μαθητές άλλων σχολείων. Κάνουν και αυτοί όνειρα για το μέλλον έχουν φιλοδοξίες, τελείωνουν και λύκειο αλλά και πανεπιστήμιο. Και αυτοί οι ελάχιστοι που ματακομίζουν σε άλλες περιοχές είναι επειδή έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν ιδιόκτητο σπίτι ή και να ενοικιάσουν κάτι καλύτερο αφού αποκτήσουν περισσότερα χρήματα. Και ποιος τους αδικεί για αυτό;Ή μήπως φταίει πάλι το σχολείο; Και πως κρίνεις αν το σχολείο κάνει καλή δουλειά ή μπορούμε έυκολα να κρίνουμε και να βγάζουμε συμπεράσματα απ΄έξω. Δε θα κρίνω αν κάνει καλή δουλειά το σχολείο αλλά για να μιλάς με βεβαιότητα δώσε ευκαιρία και χρόνο να γνωρίσεις πρώτα καταστάσεις πριν έχεις άποψη για αυτές.
Κάπου αναφέρεις ότι σε όλα αυτά που λες υπάρχουν και οι εξαιρέσεις αλλά τελικά οι εξαιρέσεις είναι όσα λες. Κοιτάζεις μόνο το δέντρο και χάνεις το δάσος.
Και μη ξεχνάς το σχολείο δε μπορεί να αλλάξει όλη την κοινωνία γύρω του αλλά μπορεί να βελτιώσει και προσπαθεί να βελτιώσει την κοινωνία των δικών του παιδιών.
Τέλος να αναφέρω ότι όλοι πρέπει κάποτε να αναζητούμε και τις δικές μας ευθύνες πριν επιρρίπτουμε ευθύνες αλλού.
Δημοσίευση σχολίου