η ζωη είναι σαν ενα ποτήρι τσάι,κι ο άνθρωπος ένα κομμάτι ζάχαρη

"Η ζωή είναι δύσκολη, αλλά κι εγώ εύκολη δεν είμαι" έγραφε η τσάντα της Περβίν από την Τουρκία, στα Ελληνικά και στα Τουρκικα. Την είδα προχτές στο μάθημα των Ελληνικών και μου έκανε εντύπωση... Λέω τι δήλωση... να την κουβαλάς συνέχεια μαζί σου!! Εδώ και πολύ καιρό όμως την είχε πρόσεξει η Φρόσω, με το διορατικό της βλέμμα και έτσι ξεκίνησαν όλα...

Ετσι ξεκινησε η Περβίν να γράφει την ιστορία της,για το πως διεκδίκησε την εκπαίδευση της και ήρθε απο το χωριό της στη Τουρκία, στη Κύπρο με τα αδέλφια της, για να μάθουν κι άλλα γράμματα. Ηρθε μαζί με την Αισέ ,τον Κεμάλ και τον Μεχμέτ.Και οι τέσσερεις φοιτούν στα σχολεία της Φανερωμένης και μεσα απο την ταινία θα τους γνωρίσουμε και τους τέσσερεις ως δραστήρια μέλη της κοινότητας των σχολείων. Ο καθένας σε διαφορετική τάξη, αλλά και οι τέσσερεις μια δεμένη οικογένεια.

Σημερα καθως επιστρεφαμε απο ενα μικρο περιπατο, ο Κεμαλ ειδε τη αδελφη του την Αισε στο διαλλειμα του Γυμνασιου και εσπευσε να την φιλησει μεσα απο τα καγκελα της αυλης του σχολειου.Στις φωτο -η Περβιν με το πλατυ χαμογελο-κουβεντιαζει με τη Φροσω γιά την εξελιξη της ιστοριας της, την οποια οι δυο τους θα στειλουν ενα διαγωνισμο διηγηματος με εικονογραφηση του Κινεζου συμμαθητη της. Κατα πασα πιθανοτητα θα εκδωσουν στα Ελληνικα και Τουρκικα. Ετσι καθε εβδομαδα συναντουνται και την μεταφραζουν με τη βοηθεια του ελληνοτουρκικου λεξικου και βεβαια της αφηγησης που συμπληρωνει τις αγνωστες λεξεις...

Αργοτερα ηρθε στη βιβλιοθηκη και η Αισε και ακουσε την αδελφη της να διαβαζει στα Τουρκικα την ιστορια της και στη συνεχεια πηρε κι εκεινη σκυταλη και συνεχισε την αναγνωση

Η ζωή είναι ένα ποτήρι τσάι κι ο άνθρωπος ένα κομμάτι ζάχαρη. Όταν το
ανακατεύουμε παίρνει γεύση. Νομίζεις και συ πως από τη ζωή σου παίρνεις γεύση
αλλά η ζωή εσένα σε λιώνει. Όταν τελειώσεις θα το καταλάβεις. Αυτό το σκέφτομαι
συχνά κι έτσι αποφάσισα να μη χάσω ούτε μια μέρα, αλλά να κάνω αυτό που
ονειρεύομαι.Στο χωριό μου η ζωή για τα κορίτσια και τις γυναίκες είναι δύσκολη. Είναι
κορίτσια που θέλουν να πάνε σχολείο, να κάνουν πολλά πράγματα αλλά δεν μπορούν.
Βγαίνουν στο δρόμο της ζωής αλλά κανένα χέρι δεν τις κρατάει. Όταν δεν τις
στηρίζει κανένα χέρι απογοητεύονται... Και οι γυναίκες θέλουν να είναι
ελεύθερες. Θέλουν να δουλέψουν μα δεν τις αφήνουν οι άντρες τους. Τις ελέγχει
ολόκληρη η οικογένεια, ακόμη και η γειτονιά. Δεν μπορούν να ντυθούν όπως θέλουν
να πανε όπου θέλουν. Απέναντι σε αυτά δεν είναι κανένας να τις υποστηρίξει, Δεν
μπορούν να παντρευτούν κάποιο που θα αγαπήσουν. Είχα διαβάσει σε βιβλία για
γυναίκες που μπορούν να είναι ελεύθερες να έχουν ίσα δικαιώματα με τους άντρες
που μπορούν να ονειρεύονται και να κάνουν τα όνειρά τους.Έτσι αποφάσισα να φύγω και να έλθω εδώ.Η ζωή είναι δύσκολη κιν εγώ εύκολη δεν είμαι. Όταν αποφασίσω κάτι επιμένω και προσπαθώ.

Η ζωη ειναι ένα ποτήρι τσαι... ξεκινάει η ιστορία της Περβίν, εδω με τη Λαρίσα στο μαθημα Ελληνικων που τους κανει η Νέγια ...κουβεντιαζουν για την Ιλιαδα